Որ գարունները գան ու չգնան,
Որ հավերժանան զմրուխտ դրախտով,
Որ բեկվի իմ դեմ խորհուրդը մահվան,
Որ մարդը ցնծա հավերժի բախտով:
Գարունն իր առեղծվածային գույներով պատել էր քաղաքը: Օդը մանկան արցունքի պես պարզ էր ու ջինջ: Հեքիաթային հմայք էր իջել քաղաքի վրա: Մերթընդմերթ անձրևն էր հյուրընկալում քաղաքին` հիշեցնելով տախծի գոյությունը: Բոլորը տխրում էին ու հիշում անցյալի դառն ու ցավոտ, դեռ չապաքինված վերքերը: Նրանք խորհում էին ու զղջում…զղջում ոչ թե արածի, այլ չարածի համար: Սակայն քիչ անց արևն իր ջերմ ճառագայթները սփռում էր կրկին, ժպիտ նկարում մարդկանց դեմքերին, իսկ գարունը… Գարունը վրձինը ձեռքին իր երփնագույն ներկերով երջանկություն էր նկարում: Զորեղ քամին փորձում էր խանգարել, նեղացնել դեռ նոր ծաղկած ծառ ու ծաղկունքին, սակայն և իզուր… Գարնան դեմ պայքարելն ապարդյուն էր, նա ավելի զորեղ էր ու քաջ: Քամուն միայն հաջողվում էր խախտել քաղաքի վրա իջած քաղցր, խաղաղ լռությունը, որ ծնվել էր նոտաների միաձուլմամբ և կարծես հռչակավոր երաժշտի գլուխգործոց լիներ: Գարնանային անուրջները պատել էին մարդկանց մտազբաղ հոգիները ու ստիպում էին կրկին երազել ու հավատալ…հավատալ հրաշքին: Մարդկանց հոգիները լցվել էին կապույտով, մաքուր, անմեղ երազանքներով: Բոլորի դեմքին ուրախություն էր: Թող գարունները գան ու չգնան…
Հեղինակ` Մերի
Դպրոցականի օգնական 
barevdzes knereq karoxeq mek caxkov garun chi ga ayd vernagrov sharadrutyun grel poqrik shata petq vax@ petqa
Բարև Նարինե ջան, հիմա չեմ կարող գրել, իսկ գուցե այ սրանից օգտվեք ու մի բան հորինեք?
BAREV DZEZ KAROX EQ GARNAN MASIN SHARADRUTYYUN GREL AYNPES VOR NRANC MEJ MAKDIRNER SHAT LINEN
Լուսինե ջան բացի այս մեկից ևս 2 Գարնան մասին շարադրություն կա բլոգում, գուցե նայեք ու փորձեք դուք գրել?
Meri jan krtadrakan@ chist a?????stugvacha
anglere n sharadrutyunner grum eq?
չէ Անի ջան.. ես ֆրանսերեն գիտեմ
angleren er petq. mersi)))
SHAT LAVN ERRRRRRRR
shat lavner
shat mersi shat oqneciq